Linda Ellenbroek

In welke opleidingsgroep zat je?

PT2018 groep

Waar werk je momenteel?
Sinds tien jaar werk ik op de afdeling medische psychologie van Isala, een ziekenhuis in Zwolle.

Hoe ziet een gemiddelde werkdag er nu uit en hoe zag een gemiddelde werkdag gedurende de opleiding eruit?
Het werken in een ziekenhuis is dynamisch en afwisselend. Geen dag is hetzelfde. De behandelingen zijn meestal kortdurend en met een duidelijk medisch-psychologische indicatie. Als psychotherapeut is dat natuurlijk even zoeken. Je wordt opgeleid voor langdurige, complexe behandelingen, waarbij de problematiek vaak sterk geworteld is in de persoonlijkheid van de patiënt of in diens relationele context. Hoewel daar in het ziekenhuis niet altijd ruimte voor is, kreeg ik gedurende deze opleiding wel de mogelijkheid om een aantal van deze behandelingen te doen en er werd volop meegedacht hoe ik mezelf verder kon ontwikkelen. Er was ook ruimschoots tijd voor persoonlijke groei door middel van supervisie en werkbegeleiding. Daarnaast was er ruimte om met collega’s KBS-toetsen te bespreken en ik maakte vaak video-opnames van behandelingen. Die kon ik zelf terugkijken of met een supervisor/werkbegeleider bespreken.

Nu ik de opleiding heb afgerond, blijft er veel tijd over, zowel op het werk als privé. Het is vreemd om weer volledig zelfstandig aan de slag te zijn, maar er is veel meer tijd voor patiëntencontact of andere leuke taken. Dat voelt ook wel als een opluchting. Het volgen van een opleiding vraagt veel organiseren en vooruit denken. Dus het is best fijn dat ik dit weer even achter me heb kunnen laten. En gelukkig heb ik hele fijne collega’s, waar ik nog steeds terecht kan bij complexe vraagstukken. Volgens mij heb je dat altijd nodig, met of zonder PT-opleiding.

Waarom heb je gekozen voor de PT-opleiding/het beroep psychotherapeut?
Na lang wikken en wegen heb ik gekozen voor de opleiding tot psychotherapeut en niet voor opleiding tot klinisch psycholoog. Dit was een moeilijke keuze. Door te kiezen voor psychotherapie koos ik binnen het ziekenhuis niet voor de gebruikelijke route en daarmee voldeed ik ook niet helemaal aan verwachtingen van collega’s. Neemt niet weg dat dit voor mij, ook achteraf de goede keuze is geweest. Door te kiezen voor psychotherapie ging vrijwel alle aandacht uit naar behandeling en dat was ook wat ik in de basis wilde: ik wilde mezelf in eerste instantie als therapeut verder ontwikkelen. Inmiddels ben ik een aantal jaar verder en ben ik bij toeval ook meer in aanraking gekomen met beleid en management. Ook dit kan binnen de PT-opleiding een plek krijgen en die mogelijkheden heb ik dan ook volledig benut. Ik sluit dan ook niet uit dat ik in de toekomst nog een verkorte opleiding ga volgen tot klinisch psycholoog. Deze stapsgewijze aanpak past echter helemaal bij mij en daarom ben ik nog steeds tevreden met het pad dat ik jaren geleden heb gekozen.

Hoe heeft de PT-opleiding je voorbereid op je huidige werk?
Mijn werk is inhoudelijk niet zoveel veranderd, omdat ik al tien jaar bij Isala werk, maar ik doe wel met veel meer vertrouwen mijn werk en dat ervaar ik als plezierig. Daarbij gaat het uiteraard niet alleen om behandeling, maar ook om indicatiestelling. Ik heb meer interventiemogelijkheden en referentiekaders tot mijn beschikking, dus ik kan ook beter aansluiten bij hetgeen een patiënt nodig heeft. Daarbij heb ik ook een veel bredere kijk gekregen op het werk van een psycholoog en dat helpt me om voor patiënten een passende plek buiten het ziekenhuis te vinden als dat nodig is.

Waar heb je het meeste aan gehad, zowel cursorisch als praktisch?
Voor mij is cursorisch onderwijs het meest waardevol geweest, waarbij het uiteraard belangrijk is dat je ook mogelijkheden hebt om daar in de praktijk mee te oefenen. Ik was al cognitief gedragstherapeut, dat blijft ook mijn basis, maar ik wilde mijn persoonlijke gereedschapskoffer graag verder uitbreiden met nieuwe referentiekaders en andere interventiemogelijkheden. Iedere module die ik heb gevolgd, heeft daaraan iets bijgedragen. Voor mij persoonlijk is het heel waardevol geweest dat ik het ervaringsgerichte werken uitgebreid heb kunnen exploreren, zowel binnen de schematherapie als binnen de cursus persoonsgerichte psychotherapie. Daarnaast werd tijdens de opleiding veel aandacht besteed aan het werken met de therapeutische relatie. Dit heeft mij in de praktijk echt naar een hoger niveau kunnen tillen. Verder heeft mijn ontwikkeling ook een boost gekregen door alle supervisies. Het is waardevol om daarin zelf te kiezen voor therapeuten die je aanspreken of prikkelen.

Wat was je moeilijkste moment tijdens je opleiding?
De corona-pandemie heeft het onderwijs flink veranderd. Ik vind het heel lastig dat ik het afgelopen jaar mijn opleidingsgroep niet meer live heb kunnen zien. Alle contacten moesten online plaatsvinden en dat maakte het proces soms wat eenzamer. Daarbij is er ook een langdurige periode geweest dat ik vrijwel geen onderwijs had. Bij PPO heb je een aantal verplichte modules, maar verder heb je de vrijheid om modules te kiezen die bij jou passen. Dat is heel fijn, maar het kan er ook voor zorgen dat je langere tijd geen cursorisch onderwijs hebt. Ook dat was soms lastig.

In welke zin heeft de PT-opleiding je veranderd?
Door te kiezen voor de PT-opleiding heb ik gekozen voor mezelf. Dat vind ik heel waardevol. In het verleden liet ik me te vaak leiden door de mening van anderen. Persoonlijke groei is bovendien een proces. Ik van nature heel doelgericht, maar je hoeft het soms allemaal niet op voorhand te weten. Het is mooi dat ik dit heb kunnen ervaren door de PT-opleiding te doen: de weg bleek het doel.  

Wat zou je mee willen geven aan nieuwe giop?
Kies je eigen pad. Vraag anderen naar hun mening, maar kies altijd zelf en doe vooral wat je echt leuk vindt. Neem ook de tijd voor een opleidingsproces en blijf vooral ook ruimte maken voor andere dingen die je belangrijk vindt. En metaforisch: Neem ook eens de stoptrein in plaats van een intercity.

Hoe heb je je opleidingsgroep ervaren? 
Het was een grote groep met zowel psychotherapeuten als klinische psychologen (in opleiding). Dat was erg wennen, omdat de KP’ers al een aantal maanden eerder met hun opleiding waren begonnen. Je komt dus in een bestaande groep terecht. Ik vond dat nogal overweldigend en het was soms even zoeken om de aansluiting te vinden. De groepsvorming in de verschillende keuzemodules heb ik heel plezierig gevonden. Dan vorm je tijdelijk een groep binnen een groep, soms met mensen van buiten. Dat heeft voor hele leuke processen en interacties gezorgd.

Binnen de grote groep waren acht psychotherapeuten. Samen vormden we een tutorgroep met maandelijkse bijeenkomsten. Ook dit was heel plezierig. Je leert elkaar natuurlijk heel goed kennen in drie jaar tijd en je deelt hoogtepunten en dieptepunten. Ik ga deze groep echt missen.

Ben je op verschillende afdelingen/ organisaties opgeleid? Zo ja, hoe heb je dat ervaren? 
Gedurende mijn hele opleiding heb ik bij Isala gewerkt. PPO heeft geadviseerd om ook een periode elders aan de slag te gaan, maar dat is er bij mij niet van gekomen. Enerzijds omdat ik graag in het ziekenhuis wilde blijven. Het werk is daar al afwisselend genoeg. Anderzijds speelde corona daarin een grote rol. Dit maakte een tijdelijke overstap naar een andere organisatie ook veel lastiger. Ik begrijp wel dat toekomstige opleidelingen geen keuze meer hebben en hoewel ik het zelf dus niet gedaan heb, denk ik wel dat dit heel waardevol kan zijn.