Anne Marieke Pranger

In welke opleidingsgroep zat je?

OG2020a

Waar werk je momenteel?

Bij RENN4 op locatie De Atlas in Hoogeveen. Deze school is onderdeel van een inclusief onderwijsconcept, genaamd Eduwiek. Op deze locatie zitten het regulier onderwijs (praktijkonderwijs en vmbo) en het speciaal voortgezet onderwijs ((ernstige) gedragsproblematiek en/of psychiatrische stoornissen; leerproblematiek; verstandelijke beperking) onder 1 dak. Daarnaast zijn er ambulant begeleiders van De Twijn en Kentalis onderdeel van het expertiseteam. De zeer intensieve behandelgroepen van Ambiq liggen naast Eduwiek. Hierdoor is het mogelijk om jongeren die bij Ambiq verblijven te plaatsen binnen de onderwijsvorm die het beste bij hen past.

Half juli start ik deels op een nieuwe werkplek bij de Alliade Zorggroep bij Meriant in de ouderenzorg. Dit ga ik naast mijn werk op De Atlas doen.

Wat voor functie heb je?

Als gedragsdeskundige ben ik verbonden aan de onderwijsarrangementen. Dit is een plusvoorziening op het speciaal onderwijs voor jongeren met complexe problematiek en veelal een grote afstand tot de maatschappij. 

Welk onderdeel van de opleiding is je het meest bijgebleven?

Dit is een lastige vraag, omdat veel onderwerpen geïntegreerd zijn in mijn rugzak met kennis en vaardigheden. Een van de dingen waar ik me tijdens de opleiding enorm van bewust ben geworden, is dat in de samenwerking met verschillende partijen de beeldvorming stap 1 is. Wanneer de betrokkenen het hier niet over eens zijn, kun je wel verder gaan, maar vaak kom je dan niet tot een gedragen plan van aanpak. Hier goed de tijd voor nemen, is iets wat we in onderwijsland nog wel eens vergeten.

Wat zie jij als de grootste uitdaging binnen jouw werkveld?

Als jong meisje wilde ik heel graag ontwikkelingswerk gaan doen. Mijn overtuiging was dat met de juiste zorg de mensen in ontwikkelingslanden meer mogelijkheden zouden krijgen. Tijdens mijn werk op het speciaal onderwijs kwam ik al snel tot de conclusie dat ook hier in Nederland een groep mensen is die de zorg hard nodig hebben om gebruik te kunnen maken van de mogelijkheden die ze hebben. Vooral de kinderen en de jongeren voor wie het volgen van onderwijs zelfs in het speciaal onderwijs niet vanzelfsprekend is, hebben het juist zo hard nodig.

Mee kunnen doen in de maatschappij is op deze leeftijd naar school kunnen gaan. We hebben hier bij de groep jongeren met ernstig meervoudige beperkingen al mooie stappen gemaakt. Dat er voor deze doelgroep een duurdere financiering nodig is, is bijna overal algemeen geaccepteerd. Voor de jongeren met ernstige psychische problematiek is dit nog niet vanzelfsprekend. Waardoor er voor jongeren, met voldoende cognitieve mogelijkheden, die op een bepaald moment of langdurig alleen in staat zijn om in een zeer kleine groep (één docent op drie leerlingen) te functioneren, de financiering vaak het struikelblok is om een voorziening te kunnen open of in stand houden.

Er wordt voor deze doelgroep veel gewezen naar de Jeugdwet, waardoor veel van deze jongeren uit het onderwijs raken. Dit vind ik zorgelijk, met het idee dat de wetenschap zich doorontwikkeld en we niet weten wat voor behandeling er in de toekomst beschikbaar komt of welke maatschappelijke veranderingen ons te wachten staan. Wie weet waar deze jongeren met de juiste ondersteuning toe in staat zijn in de toekomst? Dus als we nu deze jongeren al buiten het onderwijs plaatsen, welke mogelijkheden houden we dan nog open? De uitdaging voor mij is om voor deze groep jongeren deze plusvoorziening vanuit de onderwijsmiddelen mogelijk te maken, zodat nagenoeg iedere jongere die in staat is om in een groep te functioneren onderwijs kan volgen.

Waar krijg jij energie van in je werk? 

Op dit moment is er een leerling (14 jaar) op school met forse hechtingsproblematiek. Voor het onderwijs is dit misschien wel de meest ingewikkelde groep leerlingen om deze te kunnen bieden wat zij nodig hebben. Deze leerling was al langere tijd niet naar school geweest en heeft zich via een schooltoeleidingsprogramma van Ambiq doorontwikkeld naar de plusvoorziening. Vanuit de plusvoorziening heeft deze leerling zich verder ontwikkeld en op dit moment functioneert hij volledig in een reguliere speciaal onderwijs klas. Het plafond is nog niet bereikt en wanneer ik naar deze casus kijk, ben ik ervan overtuigd dat we voor een grote groep jongeren met complexe problematiek veel kunnen betekenen.